Amr b. Murre :
Asrının meşhûr hadîs
âlimlerinden. Künyesi, Ebû Abdurrahman’dır. Doğum târihi bilinmemektedir.
Hicretin 116 (m. 734) senesinde vefât etti.
İlim alıp hadîs rivâyet
ettiği zâtlar, Abdullah bin Ebî Evfa, Sa’îd bin Müseyyeb, Abdurrahman bin Ebî
Leyla, Abdullah bin Hâris, Amr bin Meymûn ve diğer âlimlerdir.
Asrın âlimleri onun eimme-i
hâfızdan olduğunu söylemiştir. Yüzbin hadîs-i şerîfi senetleriyle ezbere
bilirdi. Bu bakımdan hadîs ilminde hâfızdır.
Amr bin Mürre’den, kendi
oğlu Abdullah, Zeyd bin Enise, Kays bin Rebî', İmâm-ı A’meş İdrîs bin Yezîd,
Husayn ve diğer hadîs âlimleri hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir. Abdurrahman bin
Mehdî O’nun hakkında şöyle demiştir: “O Kûfe’de yetişen hadîs hâfızlarından
biridir.” Şu’be bin Haccâc da “Amr bin Mürre’yi namaz kılarken gördüm. Duâsı
kabul olunmadıkça namazdan çıkmayacak gibi namaz kılıyordu.” Süfyân-ı Sevrî der
ki; Mis’ar’a: “Gördüğün kimselerin en fazîletlisi kimdir?” diye sordum. O da
“Amr bin Mürre’den daha fazîletli bir kimse görmedim. O, öylesine duâ ederdi ki,
ben halini görüp, duâsı kabul olundu derdim” dedi. Selîm bin Rüstem şöyle
anlatır; “Amr bin Mürre’nin huzurunda ders okuduğum sırada hep “Yâ Rabbi! Beni,
seni tanıyanlardan ve emrine uyanlardan eyle” diye duâ ederdi.” Abdullah bin
Meysere de, “Biz Amr bin Mürre’nin cenâzesinde bulunduk, o çok hayırlı ve üstün
bir zât idi.” demiştir.
Amr bin Mürre (r.a.)
buyurdular ki: “Allahü teâlâ imân edip, kulluk yapan bir mü’mine azab etmez.
Onun emirlerine uyup, yasakladıklarından sakınan mü’minin yüzü kara çıkmaz.”
“Kim dünyâya yönelip,
dünyâlık peşinde koşarsa ahiretini yıkar. Kim ahirete faydalı amel yaparsa
dünyâya düşkün olmaktan kurtulur. Böylece fanî olanı verip, bakî olanı alır.”
“Şeytan der ki; insan
kızdığı zaman ben yanına yaklaşırım, sevindiği zamanda kalbine vesvese veririm.
Kendini kontrol etmezse, elimden nasıl kurtulur.”
İmâm-ı A’meş, Amr bin Mürre
yolu ile gelen rivâyette Abdullah bin Hâris şöyle anlattı:
“Bir kimse bir cemaate
selâm verirse, onun derece itibari ile fazîleti vardır. Şayet selâm verdiği
kimseler onun selâmına karşılık vermezlerse melekler onun selâmına karşılık
verir, öbürlerine de lanet eder.”
Kaynaklar:
----------------
1) Mîzân-ül-İtidal, cild-3,
sh-288
2) Tezkiret-ül-Huffâz,
cild-1, sh-121
3) Şezerat-üz-zeheb,
cild-1, sh-152
4) Tehzîb-üt-tehzîb,
cild-8, sh-102
5)
El-Menhel-ül-azb-ül-mevrûd, cild-2, sh-301